De verboden bibliotheek

Het is ten strengste verboden hier te komen, en makkelijk is het zeker niet. Daarbij komt dat er een hele grote straf op staat als je ontdekt word..


Toegang: Verboden :V Je kunt er natuurlijk naartoe sneaken, maar dat is op eigen risico.

Zo stil als ze kon liep Elysia met Callum richting de bibliotheek. 'We shouldn't be here..' fluisterde ze, meer in zichzelf dan tegen iemand anders. Ze wist dat Draco met iets bezig was dat niet hoorde, en dat ze hem niet gewoon zijn gang kon laten gaan, maar ze wist ook dat dit ten strengste verboden was. Vilder was nergens te zien, maar dat betekende niet dat hij ook echt niet in de buurt was. Voor hetzelfde geld was hij ergens anders tussen de rekken boeken. Maybe this wasn't such a great idea after all..

'We'll be fine ..' fluisterde Callum terug naar Elysia. Hij keek even rond en zag dat er Vilder nergens te bekennen was en liep zo stil mogelijk naar een rij boeken waar hij zeker wist dat in een van de boeken iets over de diamant stond. Het was niet zijn eerste keer dat hij hier was, maar het was nou ook weer niet dat hij hier vaker dan 6 keer naartoe was gekomen. Hij keek even naar de boeken en haalde er een voorzichtig uit de kast en ging naar de index om te kijken of er iets over de Adamas steen in stond.

Elysia zelf liep op haar tenen de bibliotheek door en zocht naar een boek over de Adamas zelf. Als het zo speciaal was moest er toch wel een boek over zijn? Met haar hand streek ze langzaam langs de rijen, totdat ze eindelijk een boek over de Adamas zag. Got it! In haar enthousiasme pakte ze iets te snel het boek eruit waardoor er nog een stuk of 5 andere boeken mee vielen. Als in een reflex deed ze haar oren dicht, maar een oude stem was nog luid te horen.
'WIE IS DAAR?!' Het klonk kwaad, erg kwaad. Te kwaad om hier te blijven. Zo snel als ze kon rende ze weg, richting de uitgang van de bibliotheek. Vilder had de boeken toch al horen vallen dus het maakte niet uit wat hij nog meer hoorde. Hopelijk had Callum ook doorgehad dat hij moest proberen weg te komen.

((en toen kwam lars de zweefeekhoorn))

Tot zijn teleurstelling stond er niks over de Adamas steen in die boek, en legde hij hem terug in de kast. Daarna vond hij nog een ander oud boek over stenen en diamanten, daar zou zeker weten wel íets over de Adamas steen over staan. Hij opende de index maar op dat moment hoorde hij luid geschreeuw waardoor hij het boek liet vallen. Zo snel mogelijk pakte hij het boek weer op en rende naar de uitgang waar hij Elysia trof. 'Wegwezen hier.' fluisterde hij, en rende de bibliotheek uit.

Elysia had geen tijd om te knikken en rende net zo hard weg als Callum, nog steeds voetstappen horen achter zich. Het boek hield ze stevig tegen zich aangeklemd. Mooi niet dat ze dat verloor na al die moeite. Where to go? Zonder te weten waarheen rende ze door, omkijken durfde ze niet. Wie weet waar Vilder was, hij gaf niet zomaar op. Half struikelend over haar eigen voeten rende ze naar buiten toe, al had ze geen idee of Callum nog bij haar was, en ging daar achter een grote struik zitten. Met moeite probeerde ze zo zacht mogelijk adem te halen, het leek wel alsof ze geen lucht kreeg. Maar het zou zo voorbij zijn. Als Vilder maar de verkeerde kant opging.