Leerlingenkamer

Ron gooide iets naar haar hoofd toe en stampte terug naar haar. 'Misschien bedoelde het ik voor deze ene keer wel eens goed Hermelien. Bloody hell, je hoeft niet altijd meteen het slechte van me te denken' Ron merkte dat Fred en George hem aankeken en maakte dus achterstevoren een vuistgebaar.

"Jezus Ron, ik hoor die ondertoon ook wel? En als ik het dit keer fout had, sorry daarvoor. Maar ik ken je, en dan verwacht je andere dingen na een tijdje."
Hermelien probeerde zichzelf ze beheersen en niet op te springen om hem verrot te slaan.

Ron trok zijn wenkbrauw op en negeerde haar antwoord. 'Ik heb honger' Ron stampte met zijn voet op de vloer en maakte een verveeld geluidje. 'Nog zo lang wachten, zoooo'n honger' Ron's maag knordde en hij begonin eens heel hard te lachen.

((HAHAHAHA sukkol))

"Heb je geen voorraadje meer onder je bed?" vroeg hermelien met een bedrukte stem.

'Nee, die heeft Marcel gestolen' Ron gaf Marcel een vernietigende blik en keek weer terug naar Hermelien.

Hermelien grinnikte. "Tja, dan zul je toch moeten wachten."

Ron maakte een geïrriteerd ge luid en liep nerveus door de kamer heen. Ron schraapte zijn keel en liep toen naar Fred en George. 'Hebben jullie misschien iets te ehh, eten?' Ron merkte dat hij genegeerd werd door zijn twee broers en liep boos terug naar de bank waar hij op de leuning ging zitten.

Harry sprak het wachtwoord uit en ging door de opening de leerlingenkamer van Griffoendor binnen waar Ron was. Hij liep naar hem toe en groette hem vrolijk. 'Ha die Ron!' Zei hij terwijl hij naast hem neer plofte.

Na een lange lesdag liep Matt met een loom humeur de leerlingenkamer in. Hij lette niet op wie er eigenlijk zaten, en zette zijn tas neer en plofte neer in een grote fauteuil bij het haardvuur, dat niet knisperde zoals in de winter, omdat het nu nog vrij warm was, zelfs in het kasteel. Hij staarde nogal doelloos voor zich uit en dacht na. Hij moest eigenlijk trainen voor de zwerkbal selecties, hij was vastbesloten dit jaar een plek als drijver te veroveren. Vorig jaar had hij niet kunnen spelen door een blessure, maar nu was hij er weer helemaal klaar voor. Hij had zo veel mogelijk geoefend in de zomer bij zijn oom en tante, en dat was goed verlopen. Hij zuchtte en wendde zijn blik af naar wat portretten aan de muur, waar vertrouwde schilderingen een dutje deden.

((Echt dikke respect voor Ron trouwens want als hij 17 is zijn Fred&George allang van school af. ))

Matt schreef:Na een lange lesdag liep Matt met een loom humeur de leerlingenkamer in. Hij lette niet op wie er eigenlijk zaten, en zette zijn tas neer en plofte neer in een grote fauteuil bij het haardvuur, dat niet knisperde zoals in de winter, omdat het nu nog vrij warm was, zelfs in het kasteel. Hij staarde nogal doelloos voor zich uit en dacht na. Hij moest eigenlijk trainen voor de zwerkbal selecties, hij was vastbesloten dit jaar een plek als drijver te veroveren. Vorig jaar had hij niet kunnen spelen door een blessure, maar nu was hij er weer helemaal klaar voor. Hij had zo veel mogelijk geoefend in de zomer bij zijn oom en tante, en dat was goed verlopen. Hij zuchtte en wendde zijn blik af naar wat portretten aan de muur, waar vertrouwde schilderingen een dutje deden.

((Echt dikke respect voor Ron trouwens want als hij 17 is zijn Fred&George allang van school af. ))

((harry is ermee begonnen ))

((Stoute Harry! ))

Matt schreef:((Stoute Harry! ))

hahaha ja.

((Maar zonder hun is het zo saaaaaaai!! And like, I don't care. XD))

((Je hallucineert ze! Jij krankzinnige meneer! ))

((Beter dan seks hebben met een komplete onbekendeee! ))

((Wenkbrauwwiebellllll ))

Matt keek een beetje rond en staarde naar een portret. Zie trok na een tijdje een ooglid op en keek hem vervolgens boos aan. Kennelijk vond hij het niet aangenaam om bekeken te worden. Matt glimlachte tevreden en zakte nog verder weg in de grote stoel. Het zonlicht viel in mooie bundels door de ramen heen waardoor je kleinepluisjes zag zweven. Hij zuchtte diep.

Harry hoorde iemand zuchten en keek even om. Hij zag Matt geïriteerd om zich heen kijken. Plots keek hij op en ze keken elkaar een paar seconde aan Harry lachte naar hem en zei: 'Hey.' Hij probeerde aardig over te komen want hij kende de jongen niet. Harry school met zijn voet over het zachte, rood/gele tapijt. Dat waren de kleuren van Griffoendor. Als je iemand was zat je daarbij. Teminste, zo dacht Harry daarover. Malfoy zou het zeker weten niet met hem eens zijn. Harry keek weer op naar Matt en wachte op een begroeting.

Matt zag dat Harry hem aankeek en hem begroette. "O, hey" zei hij grijnzend, terwijl hij weer rechtop ging zitten in zijn stoel. Hij schoof een beetje heen en weer op zijn stoel, al was het haast onmerkbaar. Zijn tas stond nog steeds naast de stoel, al zat hij hier al een tijdje. De behoefte om van zijn vrije middag te genieten drong niet eens tot hem door.

Harry keek weer naar Matt, hij zag dat hij onrustig heen en weer wiebelde. Dat is niets voor hem, dacht hij, Matt is helemaal geen verlegen jongen.. 'Waar was jij gisteravond eigenlijk? Je lag niet in je bed en je was ook niet in de leerlingenkamer..' Vroeg Harry voorzichtig.

Matt keek Harry een beetje zenuwachtig aan en slikt. "Ik zat in bad" zei hij daarna in een poging om ontspannen te klinken maar kon een zeker trillinkje in zijn stem niet onderdrukken. Hij draaide zich wat meer naar Harry toe en keek hem aan. Hij had in ieder geval niet gelogen.

'De hele nacht?' Er klonk wat ongeloof door Harry's stem. 'Maar alleen Zwadderaars weten het wachtwoord, toch?' Harry begreep er echt niets van en keek hem recht in zijn gezicht aan.

"Eh.. nouja, de deur stond open. En ik was al best wel lang op en toen liep ik terug, toen zag ik dus dat de badkamer open was. Toen heb ik het er maar van genomen" wist Matt nog snel te bedenken. Hij probeerde zich er uit alle macht nog uit te redden, en deed nog steeds zijn best om overtuigend te klinken. Hij bleef Harry aankijken voor de zekerheid.

'De hele nacht? Alleen?' Harry wist bijna zeker dat de jongen niet de waarheid sprak en wat in zijn schild voerde. Hij wilde weten wat en zou doorvragen totdat hij het wist.