Het zwarte rozenveld

(ahhaha omg poppy, XDDDDD sorry) )

Melaine keek hem aan en knikte. "Ze was vast jong, misschien dat je daarom haar aanwezigheid nog niet voelt. Jullie beide hebben het nog niet door."

(ahahahha ja XD)

'Ik weet het niet .. zou kunnen.' Hij stond op, en ging bij de roos staan. Nu voelde hij het, maar hij begreep niet precies wát hij voelde. Hij keek weg van de roos, en keek Melaine aan.

"Je voelt het," fluisterde ze en ze knikte. Daarna keek ze weer naar de roos, die de aanwezigheid van haar opa, James Riddle en haar oma Elizabeth Riddle-Whiteley.

Hij voelde zich ergens ook wel een beetje raar. Hij voelde een verbintenis met een roos .. weird. Hij ging weer in het gras zitten, en keek de ene keer naar Melaine, en dan naar de roos.

(( er verscheen een bloempie voor Hannibal ))

Danny zag een knop, van een roos, opeens uitbloeien tot een roos. Hanna.. dacht hij meteen.

Nadat Danny eerst haar en de bloem had vergeleken van haar opa, zag ze zijn ogen glijden naar een nieuwe bloem. Ze wist niet van wie die zou moeten zijn, maar dat maakte haar ook vrij weinig uit.

'Ik wil je wel helpen met zoeken,' zei Danny plotseling. 'Ik bedoel.. als ik je dan niet in de weg loop.'

Melaine schudde haar hoofd. "Nee, dit moet ik alleen doen." Natuurlijk zei ze nee. Ze wilde niet dat de huffelpuffer wist dat ze afstamde van de heerser van het kwaad, waar hij zo boos op was. Als dat zo was, zou ze moeten vluchten van zweinstein, en was de enige normale optie een Death eater zijn.

Hij keek naar haar. Het was alsof ze iets verborg.. 'Oke, ik begrijp het wel.' Hij glimlachte een klein beetje, en hoopte half om half dat ze naast hem ging zitten en met hem praatte, maar wilde ook weer alleen zijn. Maar dit gesprek had hem eigenlijk wel goed gedaan.

"Misschien moet je eens met je zusje gaan praten, al praat ze niet terug, toch kun je met haar praten." Melaine glimlachte en keek hem aan. "Als je dat nu wilt doen, ga ik weg. Zo'n gesprek moet je alleen doen."

'Ik weet niet of ik dat al wel wil. Ik wil er eerst over na denken, onder de les van Snape ofzo.' Hij keek naar de grassprietjes waar hij boven zat. 'Hoezo eigenlijk .. grassprietje?' Hij keek op, en keek naar Melaine.

"Je lijkt erop." Haar stem klonk droog, idioot en bijna lachwekkend. Ze keek hem ook heel schaapachtig aan.

'Altijd al gewilt', zei hij net zo droog. 'Als ik heel eerlijk ben, je hebt niks weg van een slang. Dat zijn smerige, vieze rotbeesten.'

"Mhh, misschien ben ik vandaag gewoon aardig." zei ze. "Ik walg nog steeds van je."

'Ik vind het inderdaad erg aardig van je, dat je zegt dat ik op een grassprietje lijk. Echt bedankt!' Hij grijnsde een beetje, maar die verdween al snel weer van zijn gezicht.

"Het kan altijd erger, hufflepuf.." mompelde ze terwijl ze weer naar haar roos keek. "Altijd..." Melaine zuchtte diep. "Het is een wonder dat ik uberhaupt tegen je praat. Hufflepuffers zijn net iets beter dan iemand als harry potter, maar ver er vanaf staan jullie niet."

'Alles kan altijd erger, toch?' Hij zuchtte even. Best sneu, dat mensen anderen beoordelen op afdeling.

Melaine knikte. Als je eens wist... als je eens wist. Ze stond op. "Ik denk dat je toch met je zusje moet praten, denken kan altijd. Praten niet."

'Ik ben er niet voor in de stemming.' Hij wist zelf niet waarom hij niet met haar wilde praten op dit moment, maar hij wilde het gewoon niet. Nog niet.

(( praat anders gezellig met Hannibal ))

(aahaha yay!)

"Als je er nu niet in de stemming voor bent, ben je het nooit," mompelde Melaine. Daarna keek ze nog een keer naar de roos. Ze bekeek Danny nog even en verliet daarna het rozenveld. Op weg naar de bibliotheek.

(( Hannibal wilt wel via je gedachten terug praten XD ))

Danny bleef alleen achter. Hij zuchtte, en keek naar de roos. Die van zijn zusje, en die van Hanna.


(kom dan :'D)