Het schoolterrein.

Stel ik werd overgeplaatst, was ik dan wel opeens aanspreekbaar? 'Euh...', hij wist niks meer te zeggen en keek haar even aan. 'Hoe heet je?', hij glimlachte een beetje.

"Melaine," brabbelde Melaine. Ze keek de jongen aan. Huffelpuf, huffelpuf, huffelpuf huffelpuf Melaine zuchte onhoorbaar diep, keek toen naar een grassprietje en vergeleek het met de jongen. Identiek

(fshhh ahahah XD)

'Hmm.. okee. Ik euh, ben Danny..' Hij wilde zijn hand uitsteken, maar bedacht zich net op tijd. Ze moeten ons toch ook de káns geven.

"Hoi Danny," zei ze afwezig. "Je lijkt op een grassprietje." met een grijns op haar gezicht zei ze het. waarom zeg ik het uberhaupt.....

Hij moest een beetje lachen. 'Mmh, bedankt, denk ik ...?' Hij grijnsde een beetje. 'Hoi Melaine, je lijkt op een..', hij keek om zich heen, '... een vogel.' Juist, en wat was dat voor opmerking?

"oh," mompelde ze. "Saai."

'Ik ben saai. Tenminste, ik ben een Huffelpuffer dus dan zal ik wel saai zijn. Maar, waar zou je dan op willen lijken?'

: Je hebt gelijk, je bent saai, huffelpuffers zijn inderdaad saai, heel saai." zei ze terwijl ze er bij grijnzde. "op een slang."

'Natuurlijk, daar had ik meteen aan moeten denken. Maar even over dat saaie gedoe, wat als ik nou helemaal niet zo saai ben als ik lijk, of waar ik op ingedeeld ben?'

"Je bent saai, daarom zit je daar. De sorteer hoed heeft het nooit fout, nooit." zei ze terwijl ze Danny aan keek. "Nooi..."

'Nee, dat zeg ik ook niet. Maar, ik ben saai omdat.. ik niemand heb om leuk me te doen.'

"Dan ga je naar je huffel vriendjes.." mompelde ze. Melaine keek de jongen aan. grassprietje..

'Die zijn saai.' Hij keek haar aan. Mooie ogen..

(ahaha)

"Net zoals jij," zei ze. dom dom grassprietje..

'Mmmh.' Hij zuchtte even. 'Wat maakt de zwadderaars dan zo .. niet- saai?' Hij bleef haar aankijken.

"Dat zie je toch..." zei ze. Wat was dit een saaie discussie.

'Omdat híj erin zit?', hij wees naar Draco. 'Nee, dat is juist de reden dat de meeste Zwadderaars sucken.'

Melaine bego nte lachen. Ze keek hem spottend aan.

'Ik zei de meeste, niet allemaal.' Hij liep weg, richting het meer.



(aiasfbsg ik verveel me anders zo maar ik weet niks te zeggen en D:)

"Sterf," riep Draco hem nog na. Hij had de discussie tussen het tweetal zwijgend gevolgd."Waarom kwam hij uberhaupt naar je toe? Niemand kan ooit een discussie winnen van jou, al helemaal geen huffelpuffer. Alhoewel dit wel een rare discussie was, dat nergens op uitdraaide." Hij fronsde.

Sterf zelf. Hij zei het niet hardop, omdat zijn zus vroeger zo vermoord was. Alleen was de spreuk uitgesproken, terwijl hij toekeek maar niks kon doen. Hij ging aan de rand van het meer zitten, en bekeek zijn spiegelbeeld in het water.

Melaine keek Draco aan. "Omdat het een grassprietje is, daarom," mompelde ze. De stilte was doorbroken, want draco was weer gaan praten. Maar of dat ook op een normaal gesprek zou komen, was nog maar de vraag. Melaine p[lukte nog een grassprietje. Hah..

Een grassprietje. Wat wilt ze dan? Een soort Korzel of Kwast figuurtje? Nou, nee bedankt. Hij zuchtte even, en plukt wat grassprietjes en trok ze door midden.

Danny had een soort gemene grijns op zijn gezicht. Als zij zo deden, hij dan ook. Hij stond op, liep naar de leerlingenkamer en betoverde zijn veer zo, dat die uit zichzelf op honderden briefjes schreef: 'Hanna (die naam had hij ergens opgepikt) van Zwadderich, jaar 7, heeft een enorm mooie stem, vraag haar anders eens of ze iets voor je zingt? Doet ze vast met veel... liefde.' Hij ging naar de uilenvleugel en liet zijn Uil de briefjes naar elke leerling die hij tegenkwam brengen.

(( AAAAAAH NEE JOH ))

Hanna kwam het schoolplein opgelopen, zonder enig vermoeden van wat er zal gebeuren. Ineens zag ze allemaal briefjes uit de lucht dwarrelen. Iedereen had er een, behalve Hanna zelf. Ze liep naar een of andere eerste klasser toe en griste het papier uit zijn handen. Ze las het en begon te vloeken. 'Godverdomme dat joch gaat dood.'