Het schoolterrein.

(Ahahahahaha XD)

Danny zat in de leerlingenkamer van Huffelpuf, een beetje te zitten, staren etc.

Hanna stampvoette richting de leerlingenkamer van Zwadderich. (( daar ga ik verder dus ))

(oke, ik lees daar wel mee XD)

((O ik ben gewoon op pagina 4 weggegaan hahaha. Was dit weekend eventjes pleite :C))

(idioot hahaha XD)

(ehm ja .. nieuw ofzo? :A)

Callum was achter Elysia gerent, en plofte naast haar achter een paar struikjes. 'Dat scheelde niks.' zei hij en liet zichzelf rustig op adem komen dat niet lang duurde. Daarna opende hij zijn eigen boek en bladerde naar de bladzijde over de Adamas steen. Toen pas keek hij naar Elysia's boek. 'Jij hebt zo te zien ook wat gevonden.' zei hij half opgelucht.

Het duurde een tijdje voordat Elysia rustig adem kon halen, en nog steeds niet helemaal, maar ze was zeker al rustiger geworden. Na ongeveer een minuut knikte ze. 'Ik weet niet of het zin heeft.. maar het is in ieder geval iets.' Misschien kwamen ze een heel stuk verder met de boeken, maar misschien hadden ze er helemaal niks aan. 'Gosssh. I feel like dying,' zei ze toen, haar hoofd tegen de struik aanleunend.

Callum grinnikte even, en begon daarna in zijn boek te lezen. 'Hebbes!' zei hij en begon het stukje grondig te lezen.

[i]De Adamas, een eeuwenoude legende. 10-04-1674.
De Adamas is gemaakt door de gebroeders Adamas. Deze eeuwenoude toverfamilie heeft veel beruchte voorwerpen op hun naam staan. Zo ook de Adamas diamant.
Naar verhalen te horen schijnt het dat deze diamant mensen kan overnemen in opdracht van zijn eigenaar.
Maar de eigenaar word je niet zomaar. Er is een speciale toverdrank, die op de achterkant van dit blad beschreven staat.
Wanneer de toverdrank gelukt is, bent u een van de machtigste personen in de toverwereld. De steen heeft geen moeite om van eigenaar te wisselen - niemand hoeft er voor vermoord te worden. Een toverdrank is het enige wat nodig is. Deze is dan wel niet zo simpel, maar wel te maken. De steen is ook al eeuwen niet meer in gebruik geweest, volgens de verhalen. Het spoor van eigenaren stopt bij Carlisle (H) Malfoy.[/i]

Callum las het nog een keer over, en las de laatste zin 5 keer over. 'E-Elysia .. ik denk dat .. nou lees maar.' zei hij en schoof zijn boek naar haar toe en keek haar aan.

'Mhh?' Elysia las een bladzijde uit haar boek af en keek toen pas op, waarna ze het boek van Callum aanpakte. Gelijk voelde ze de kleur uit haar gezicht wegtrekken. 'Dat kan niet. Dat kan echt echt echt niet!' zei ze, haar hoofd schuddend. 'Als Draco die steen echt heeft.. en als.. maar.. We moeten de steen afpakken,' zei ze toen vastbesloten. 'Dat moet. Ik zie geen andere manier.'

Hanna liep over het schoolterrein en ging op een willekeurige plek zitten, een paar meter van Callum en Elysia verwijderd. Niet expres ofzo, maar de rest was aardig vol op het terrein, omdat iedereen vandaag vrij had.

Met liep slaperig over het schoolterrein en keek rond. De zon scheen en had zo te zien aardig wat leerlingen naar buiten gelokt. Het was dan ook strak blauw aan de hemel. Hij liet zijn blik over het terrein glijden en zag Callum zitten, maar nog voor hij aanstalten kon maken om er heen te lopen zag hij Hanna ernaast zitten, op een klein stukje afstand. Hij kon daar maar beter niet heen gaan, dus liep hij naar een wat rustiger stukje en nam plaats onder een boom. Het meer weerspiegelde mooi in het licht, maar was nog altijd duister zwart.

Callum knikte wat afwezig, en keek even naar het boek en daarna weer naar Elysia. 'Maar hoe? En hoe weet je zo zeker dat hij de steen heeft?' vroeg hij toen en pakte het boek weer af en las het stukje weer grondig door.

'Omdat hij anders geen moeite zou doen er dingen over op te zoeken. Het is Draco, remember? Of zijn vader heeft het, maar dat maakt het niet minder erg,' zei Elysia, die steeds zachter begon te praten. Het irriteerde haar nogal dat Hanna in hun buurt kwam zitten. Als ze iemand niet mocht van Zwadderich dan was het Hanna wel. Niet dat ze elkaar wel eens spraken, oh nee, maar ze kwam altijd zo nep over.

Melaine rende het schoolterrein op. Ze zag Matt zitten en barste in lachen uit, maar keek toen of ze Callum zag. En ja hoor die zag ze. "Callum," zei ze hard terwijl ze langs Callum en het meisje ging zitten. "You seriously don't believe me." Ze had niet eens door dat Callum en het meisje, met een boek bezig was, waar Melaine ook wel kon gebruiken.

Hanna stond op en verliet het schoolterrein, ze verveelde zich kapot, hier ook.

Callum knikte, 'Okay .. you're right. Heb je een plan om de steen af te pakken? Ken je Draco wel .. heb je hem ooit gesproken? En ..' Callum wou doorgaan met zijn vragenlijst maar werd onderbroken door Melaine, hij keek met een opgeheven wenkbrauw en keek haar aan. 'What?' vroeg hij haar uiteindelijk en voelde dat er mensen opkeken om het gesprek te volgen omdat Melaine kinda hard aan het praten was.

Net toen Elysia wilde antwoordden kwam Melaine er opeens aanlopen. Great. Waarom waren ze ook hier gaan zitten? Beter waren ze ergens anders heen gegaan. Misschien moest ze maar eens met Draco gaan praten. .. En net doen alsof ze echt geïntresseerd was.

Melaine glimlachte breed. "Hanna en Matt hebben het gedaan in de luxeuze badkamer, een griffyndor en een slytherin. En dan ook nog Hanna." Het galmde over het veld en Melaine kwam niet meer bij. Ze kon het nog steeds neit geloven dat Hanna het had gedaan met iemand uit griffoendor en ze vond het fantastisch. Toen pas keek ze naar het boek, en voorzover ze het kon lezen zag ze Amadas staan. Haar adem stokte, maar glimlachte nog steeds naar Callum en Elysia.

Matt's blik volgde Hanna die wegliep totdat ze uit zijn zicht verdween. Bijna creepy zoals hij dat deed. Een meisje dat hij van Zwadderich kende had zich aan Callum opgedrongen en hij keek geamuseerd, niet doorhebbend wat ze hem eigenlijk vertelde. Hij liet zich wat meer tegen de boom aan hangen. Hij keek even verbaasd toen er zo'n 15 hoofden ineens strak zijn kant op keken. Hij keek een beetje verbaasd terug.

Elysia's mond viel bijna open van verbazing. Ze kon echt niet geloven wat Melaine net gezegd had, al kende ze Matt niet echt. Wat had Hanna van hem nodig gehad dat ze dat deed? Snel bedekte ze de gedeeltes van het boek toen ze zag dat het Melaines aandacht trok. Wie weet hoeveel zij met Draco omging in de leerlingenkamer.

Callum begon breed te grijnzen en lichtelijk te lachen. Om hun heen hoorde je iedereen bulderen van het lachen en fluisteren. Sommige wezen naar Matt en gingen door met hun fluister. 'En jij weet dat hoe?' vroeg hij Melaine uiteindelijk, misschien was het gewoon een grote roddel die ze had gehoord.

Melaine grinnikte. "Lang leven jammerende jenny," zei ze terwijl ze merkte dat Elysia het boek bedekte. Ze wilde er over beginnen. Vragen waarom hun er iets over wilde weten? Ze vroeg zich ook nog steeds af wat haar vader er van wilde. En hun hadden die informatie.

Matt zag een meisje haar mond openvallen en langzaam drong tot hem door dat de Zwadderaar het waarschijnlijk over hém had gehad. En waarschijnlijk was hij niet aangeprezen als de beste van de school. Wat zou hij gedaan kunnen hebben? Hij dacht na en ineens kwam de gebeurtenis van gisteren in zijn hoofd. Dat kan ze toch niet weten? Of wel? dacht hij lichtelijk panikerend, terwijl hij omhoog schoot langs de boom, die zijn rug half schaafde. Hij negeerde het en bleef geconcentreerd naar het kleine groepje kijken.

Callum zag dat bijna iedereen om zich heen naar Matt begon te wijzen en te lagen, zelfs veel eerstejaars. Hij knikte even naar Melaine met ene brede grijns en keek daarna naar Matt. Matt had hem juist vriendelijk geleken, en juist niet zo'n jongen die dat zou doen .. in een luxe badkuip. Geweldig!

Elysia merkte alweer Melaines aandacht naar het boek gaan, en dat maakte haar nogal zenuwachtig. Misschien was het beter als ze maar vast naar de leerlingenkamer ging met de boeken, die ze beide nog op schoot had. 'Hey Callum, ik ga denk ik naar de leerlingenkamer. Ik voel me niet zo.. goed,' loog ze, waarna ze opstond, een keer kort knikte naar Melaine als een soort afscheidsgebaar en richting de school liep. Hoe sneller de boeken op de afdelingskamer waren, hoe beter. Daar waren ze veilig.